30/09/12

Cosa, lis dolet?

Curiosa, custa cosa.
No est de custas dies, ma nois chi traballamus cun sa limba sarda l'amus iscopridu como.
In su mese de trìulas, in su situ "tafter.it", at essidu un'artìculu de unu professore de s'Universidade de "Roma Tre" chi si narat Claudio Giovanardi. Custu professor Giovanardi faeddat de s'insegnamentu de sos "dialetos"  in iscola, narende chi est contràriu ca est un'ispesa "non dico inutile, ma quanto meno superflua".
In prus, mentovat sa limba sarda e agiunghet "Quale sardo dovrebbe essere inoltre insegnato? Quello di Cagliari o quello della Gallura? Quello di Nuoro o quello di Sassari?", e finit narende a sos polìticos sardos de "tener vive le tradizioni locali, le feste, le ricorrenze [...], ma lascino in pace la scuola".
Como, giai faghet ispantu chi unu professore ordinàriu de linguìstica italiana de Roma (e Diretore de su Dipartimentu de Italianìstica) si pòngiat in mesu in chistiones chi non sunt sas suas, ma chi lu fatzat in custa manera aprossimativa e ponende in mesu informatziones isballiadas est una cosa fora de ogni lògica, chi faghet dannu a issu etotu.
Narat: "Come chiunque sa, non esiste il dialetto sardo, ma esistono diverse varietà anche piuttosto distanti tra loro da un punto di vista strutturale". Narat chi gadduresu e tataresu sunt dialetos sardos cando oramai finas sos pitzinnos ischint chi no est gasi. In definitiva, pro èssere unu professore de linguìstica non faghet tantu bella figura.
Tando, "la domanda nasce spontanea": COSA, L'AT A DÒLERE? Ca un'artìculu fatu in custa manera paret fatu a bella posta pro alimentare pregiudìtzios, non pro dare informatziones.
No at a èssere chi in tzertos ambientes sunt bidende chi su sardu PODET incomintzare a tènnere un'ufitzialidade chi in antis non teniat, e no lis agradat pro nudda?

1 commento:

Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.