Dae su 1810 a su 1855 Mòdolo at tentu unu pàrracu sedulesu, su preìderu esorcista Giuseppe Maria Onida.
Sos betzos l'ammentant che òmine bonu mortu in cuntzetu de santidade, e narant sos contos de sos meràculos ch'at fatu e de comente prevediat sas cosas.
Pro nde nàrrere una: una borta aiat pregadu totu note in s'ortu. Torradu a domo a parte de mangianu, at naradu a sa perpètua de pichiare in ogni domo de Mòdolo narende "Su retore at nadu ch'est beninde su ciclone. Pesade.bos.nde, ponide a seguru totu su bestiàmene e poi inserrade.bos in domo".
A lughe de mangianu est arrivada una trumba de ària chi nd'at israighinadu àrbores seculares e nch'at piscadu ghennas, bentanas e sa tèula dae sas coberturas. Ma a sa gente, avisada cun tempus, no l'at capitadu nudda.
In su 1855 su canònigu Onida, betzu e tzegu, nch'est torradu a Sèdilo.
Su 31 de trìulas de su 1856, a note alta, in sa crèsia si b'at intesu unu sonu de òrganu e càntigos de Missa magiore. In bighinadu de crèsia non b'at dormidu niunu.
A sa fata de sa die, est arrivada sa raporta dae Sèdilo pro avisare chi su canònigu Onida fiat mortu.
Fonte: Antonio Puggioni, Modolo tra storia e leggenda (Bosa, Tipografia San Giuseppe, 2009, pp. 37-40)
Iscàrriga su libru
Iscàrriga su libru
Nessun commento:
Posta un commento
Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.