Americanadas

L'amus cumpresu chi est una gherra pèrdida, custa contra de Halloween, ca tantu sa festa s'est arraighinende semper prus màssimu in sos giòvanos, e sa traditzione non podet nudda contra a su dinari e a sa propaganda mediàtica.

Pro difèndere custa festa cummertziale, b'at gente chi narat chi in Sardigna puru nche fiat sa ritualidade de mandare sos pitzinnos a pedire pane e pabassinos a sufràgiu de s'ànima de sos Mortos. Est beru, si faghiat finas in sas biddas de Pianalza e Montiferru.

Su chi cherimus pònnere in evidèntzia est chi però, mancari sa traditzione esseret sìmile, fiat diversa s'idea de base, ca in Sardigna sos Mortos non sunt entidades malignas chi nche cherent furare s'ànima a sos bios (comente narat sa festa tzèltica), ma sunt sas Ànimas de sa gente chi nos at chèrfidu bene, chi torrat a nos saludare in cussa note de su 31 de santugaine. Sunt sos Mortos nostros, e nois no los timimus. Tando, pro ite los devimus ispragiare cun festinos burdellosos, cun imbriagheras, cun màscaras de fàghere a tìmere?
A nois sas ànimas malignas de sa mitologia tzèltica non nos agradant, e non cherimus chi sos pitzinnos nostros perdant una traditzione millenària che cussa sarda pro nd'atzetare una assortida dae foras, chi non balet sa de milli partes de sa nostra.