![]() |
Foto: http://www.igeacps.it/ |
Mai
comente in custos annos sunt sulende bentos chi cherent pònnere òmines e
fèminas unu contra a s'àteru in una gherra chi, partende dae su
cuntzetu chi fèminas e òmines sunt che pare, imbatet a su paradossu chi
sas fèminas si cherent "prus che pare" chi non sos òmines (pro la
nàrrere cun Orwell).
Su
mundu traditzionalista est apessamentadu ca sas fèminas nche cherent
colare su cùcuru; sas feministas sunt arrennegadas ca si cherent
contadas che òmines.
In totu custu, su pensamentu chi faghimus est: ite pensant sas fèminas de se, in generale?
Ca
a bortas nos paret chi su càrculu ('la considerazione') lu chircamus
dae foras ma no lu tenimus in nois, e chi tenimus bisòngiu de sa
beneditzione angena pro ischire cantu balimus.
Ma
nois chi balimus l'ischimus giai. Nos l'ant mustradu mamas e giajas
nostras chi si sunt contadas semper "alla pari" cun sos òmines. Nen
prus, nen mancu. Che pare.
Non fèminas o òmines. Persones.
Nessun commento:
Posta un commento
Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.