Custos
assimìgios intre duos pòpulos tantu diferentes essit a campu, a parre nostru, in
su documentàriu bellu de Andrea Calabrese, chi in un’intervista a s’antropòlogu
Jonildo Viana de s’Universidade Insikiran de Boavista bogat a campu istòria, identidade
culturale, lutas e isperàntzias de sos indìgenos brasilianos, custodes de sa
foresta amazònica, chi onni die parant fronte a sos interessos de garimpèiros (chircadores de oro), latifondistas
e ispeculadores agràrios.
“A dolu mannu –
narat Jonildo Viana – sos brasilianos non connoschent sa cultura de sos pòpulos
indìgenos, s’istòria ufitziale brasiliana los at fatos invisìbiles. In sos libros didàticos, pro esempru, si nde faeddat ebbia,
piscadores, catzadores e mandigadores de raighinas, cando imbetzes in sa
realidade sunt sotziedade, sunt gente chi tenet cultura, gente chi tenet
un’istòria, gente e pòpulos chi tenent unu modus
vivendi e modus operandi issoro
chi ant impreadu in sos sèculos, dae in antis meda de imbàtere sos
colonizadores a custas regiones”.
Sa polìtica brasiliana at fatu a manera chi sos
indìgenos no esserent cumpàrsidos in neddue, mustrende·los comente gente chi
biviat in sa foresta, in logos ispèrdidos, chi non teniat possibilidade de
isvilupu. Oe però sos
pòpulos indìgenos pretendent su deretu de esistire, pretendent sos territòrios
issoro, sa limba issoro e de èssere reconnotos comente depositàrios de
connoschèntzias importantes. No atzetant prus chi sa polìtica, pro giustificare
sa fura de sas richesas, disprètziet sa sabidoria traditzionale issoro.
Sos
movimentos indìgenos sunt passende in un’evolutzione interessante meda, chi dat
vida noa a sa limba e chi pensat a una manera noa de interpretare sa
rapresentàntzia polìtica. Jonildo Viana sustenet chi si sos ìndios ant a resurtare a si pensare comente parte de sas
istitutziones (iscola, mèdios massivos, sindacadu, partidu, crèsia, universidade)
e capatzos de fàghere polìtica, ant a otènnere unu pesu sotziale prus mannu
meda.
B’at tantos sognos, in custos
ìndios. Isperamus chi custos sognos essant a campu finas in sos sardos, chi
forsis in su tempus ant pèrdidu s’isperàntzia chi su mundu, si unu bi creet, si
podet cambiare.
Su documentàriu, istrutivu
meda, est in portughesu e si podet abbaidare in custu link: https://www.youtube.com/watch?
(GF.P.)
Nessun commento:
Posta un commento
Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.