02/09/20

"La lingua sarda nelle istituzioni" de Piersandro Pillonca

Foto: http://www.fondazionesardinia.eu/
Baranta annos de dibatimentos in Cussìgiu regionale subra sa vexata quaestio de sa limba sarda, sena agatare sa manera de isòrvere sa chistione. Est sa cronistòria chi nd'essit dae su libru de Piersandro Pillonca "La lingua sarda nelle istituzioni", publicadu dae Fondazione Sardinia, chi mustrat lughes e umbras de sa chistione linguìstica sarda, comintzada in sos Annos Setanta e mai finida de su totu.

Pillonca bogat a campu sas positziones polìticas de onorèvoles e de partidos rapresentados in Cussìgiu, pro cumprèndere in ue est chi sas cosas si sunt atropelliadas in imbòligos sena sustàntzia,  a bortas pro debilesa de sos òmines, a bortas pro càrculu.

Su libru analizat 5 perìodos, cullegados a sos annos chi su Parlamentu sardu at comintzadu a s'ocupare de limba sarda: 1981, 1989, 1993, 1997, 2018. Si chircant de interpretare sos ligàmenes intre polìtica istatale e locale e pro cale resone sa polìtica sarda no est istada mai bona a cumprèndere chi sa limba est s'elementu fundante de sa chistione identitària, mancu in sos annos chi su sardismu fiat prus afirmadu. E pro ite mancu sos partidos prus identitàrios apant cumpresu su chi naraiat Frantziscu Màsala: "Si [a unu pòpulu] li lassas totu ma li leas sa limba, custu pòpulu no at a esìstere prus".

Una bella anàlisi de su libru la faghet Gianni Runchina in s'artìculu chi agatades in custu link.

(GF.P.)

Nessun commento:

Posta un commento

Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.