Foto: http://www.fondazionesardinia.eu/ |
Pillonca bogat a campu sas positziones polìticas de onorèvoles e de partidos rapresentados in Cussìgiu, pro cumprèndere in ue est chi sas cosas si sunt atropelliadas in imbòligos sena sustàntzia, a bortas pro debilesa de sos òmines, a bortas pro càrculu.
Su libru analizat 5 perìodos, cullegados a sos annos chi su Parlamentu sardu at comintzadu a s'ocupare de limba sarda: 1981, 1989, 1993, 1997, 2018. Si chircant de interpretare sos ligàmenes intre polìtica istatale e locale e pro cale resone sa polìtica sarda no est istada mai bona a cumprèndere chi sa limba est s'elementu fundante de sa chistione identitària, mancu in sos annos chi su sardismu fiat prus afirmadu. E pro ite mancu sos partidos prus identitàrios apant cumpresu su chi naraiat Frantziscu Màsala: "Si [a unu pòpulu] li lassas totu ma li leas sa limba, custu pòpulu no at a esìstere prus".
Una bella anàlisi de su libru la faghet Gianni Runchina in s'artìculu chi agatades in custu link.
(GF.P.)
Nessun commento:
Posta un commento
Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.