Chissai cantas bortas, faeddende de calicunu chi aiat tentu bona sorte sena mèritu, amus a àere nadu "Quello là è un accozzato", pensende chi fìamus faeddende in italianu perfetu.
Nos l'ispiegat Cristiano Becciu-Bràina in su libru suo Pìndulas - Pillole di lingua sarda e di altre lingue neolatine
(Casteddu, Condaghes, 2019) in ue faghet s'etimologia de paràulas chi
impreamus onni die sena ischire dae in ue benint e cale est s'istòria
issoro.
E gasi imparamus chi su verbu "accozzare" est parente istrintu de su sustantivu sardu "cotza / cota", chi est sa 'zeppa' de linna o àteru materiale chi si ponet pro evitare chi unu mòbile istet balla-balla o pro mantènnere aberta una gianna.
Duncas "accozzare" est s'italianizatzione de su verbu "cotare / cotzare" chi impreamus onni die? Emmo. E nois no l'ischìamus, comente no ischìamus sas àteras chentinas de etimologias chi sunt presentes in su libru e chi s'autore ispiegat in manera fàtzile, simpàtica e ùtile pro chi cumprendamus mègius sas paràulas e, duncas, su mundu.
Su libru si podet ordinare finas dae Internet culleghende.si a custu link.
(GF.P.)
Nessun commento:
Posta un commento
Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.