26/02/20

Sa "remada" de su cumponidori

Foto Michele Vacca
Bella meda, ocannu, s'editzione de sa Sartiglia: tantos sos isteddos infèrchidos; isteddu de oro pro Ignazio Lombardi (cumponidori de su Grèmiu de sos massajos chi at infèrchidu s'isteddu cun ispada e cun istocu); tripleta pro sa parìllia de Cristian Matzutzi (cumponidori de su Grèmiu de sos mastros de linna); "remada" apassionante de Lombardi chi at lassadu sa gente a buca aberta.
Custa de sa "remada" est una traditzione antiga e màgica.
Comente totus ischint, su cumponidori est su "re" de sa Sartiglia: sos Grèmios nòminant s'issoro in die de Nostra Signora de Candelas, su 2 de freàrgiu, dende.li sa candela beneita. Bestidu chi siat cun sa pannimenta antiga, su cumponidori setzet a caddu e non podet prus tocare terra finas a finire sa cursa.
Sa parte prus bella, prova manna de abilidade, est sa "remada": su cumponidori curret corcadu a ischina in segus, beneighende sa gente cun sa "pipia de maju" (unu fuste de cumandu fatu de violas).
Su mistèriu de su significadu de sa paràula "remada" no est istadu ancora isortu e nois puru, a pustis lèghida carchi etimologia in sos social network, cherimus provare a nàrrere sa nostra.
Nos paret chi, tenende contu de sa pronùntzia (ca sa gente narat "s'arremada", non "sa remada"), sa paràula si potzat cullegare a su verbu "arrimare". Custa est sa definitzione chi dat Pedru Casu in su vocabulàriu suo pro su verbu "arrimare": "arrimare tr. appoggiare. rifl. Arrimaresi appoggiarsi, addossarsi. Anche al fig. Arrimaresi a una familia cercar rifugio, appoggio presso una famiglia. Fermarsi".
Duncas forsis "arremada" benit pròpiu dae su movimentu chi faghet su cumponidori "arrimende" ('appoggiando') s'ischina a su caddu, chi est su momentu chi decretat sa fine de sa cursa.
In sa fotografia, "s'arremada" de Ignazio Lombardi in una bella foto fata dae Michele Vacca.
(GFP)


Nessun commento:

Posta un commento

Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.